Zo, er is alweer een maand voorbij. De tijd gaat hier heel snel, maar toch heb ik al veel gedaan. Doordeweeks veel werken, maar ieder moment dat ik vrij ben voelt als vakantie. Dit weekend ben ik voor het eerst écht een eind het bos in geweest. We gingen in een busje met 25 stagiaires (lekker proppen) vijf uur rijden naar Bakaaboto, een soort Center Parcs, maar dan op z'n Surinaams. Er zijn tientallen van dit soort plaatsjes, en Surinamers zijn er dol op. In het weekend of in de vakantie (hier is het nu vakantie) trekken ze er op uit, en dat hebben wij dus ook gedaan.

Het werkt als volgt: je gaat met zn allen (in principe je hele familie, maar wij dus met stagiaires) in een veel te klein busje zitten, met een tas met een hangmat en zwemspullen, je stapelt het eten (vlees, vis, rijst, lekker geen groenten) en water tot het plafond. Voltanken, je weet immers niet wanneer er weer een tankstation is, en rijden maar. Tenminste, het eerst uur. Daarna zou ik het eerder hobbelen noemen, over een rode stoffige bauxietweg. Dat gaat dan nog een paar uurtjes door, even stoppen bij het laatste supermarktje om een borrel voor 's avonds te kopen, en dan nog een paar uurtjes. Eenmaal uitgehobbeld weet je dat je niet voor niets afgezien hebt.

Een prachtig rustig (totdat wij aankwamen) plekje aan de Surinamerivier, waar je heerlijk kunt zwemmen in een stroomversnelling die ik tot nu toe alleen nog in Center Parcs heb gezien. Maar dan beter en mooier. (zwemmen is hier echt heel belangrijk in het weekend, voor mij in ieder geval, want het is vandaag bijvoorbeeld 37 graden, zonder wind, lekker warm) De dag ziet er verder als volgt uit: zwemmen, eten, met een bootje varen, eten, bij een creools dorpje kijken, eten, zwemmen, eten, nog meer eten. Oja, slapen, ook heel belangrijk. Een deel van de mensen sliep in een hangmat, ik heb gewoon in een bed geslapen. Misschien volgende keer een hangmat. Douchen heeft niet zoveel zin, het water komt toch uit de rivier.

De volgende dag hebben we met een paar mensen een wandeling door de jungle gemaakt. Ik dacht dat we gewoon op een bospad gingen lopen, want volgens de gids was het niet erg dat ik op mijn slippers en in een korte broek was. Nou, niks bospad. Twee uur door de modder ploegen. Gelukkig geen slangen of andere enge beesten gezien, vooral veel bomen en modder. Toen ik eruit was hebben we er een stoer verhaal van gemaakt voor de anderen die niet mee waren. Het was zeker de moeite waard.